Vallende ster

4 uur blog 15 april

Het is 4 uur wanneer ik me uit bed sleep.

Ik heb al een half uurtje wakker gelegen en ik wil Peter niet wakker maken met mijn gedraai dus dan maar aan de koffie.

Ik kijk op de weerapp en zie dat het volle maan is. Al ben ik niet zweverig, het valt me de laatste jaren op dat ik niet goed slaap tijdens volle maan. Met de menopauze die eraan komt verander ik binnenkort waarschijnlijk in een weerwolf.

Ik zie een paar lieve berichten op mijn telefoon van mensen die me succes wensen met mijn voornemen om mijn bedrijf Cindocan tot een succes te maken.

Het is een grote stap en waarschijnlijk ook één van de redenen dat ik niet zo goed slaap. Mijn werkgever failliet, een knieoperatie in het verschiet en dan ook nog denken dat je een eigen bedrijf kan gaan runnen. Ik ga mezelf niet aanpraten dat ik een ‘bedrijfje’ heb. Veel mensen in mijn omgeving gebruiken dit woord en dat verkleinwoord maakt het in mijn hoofd al bij voorbaat gedoemd om te mislukken.

Ik kijk naar buiten, het is nog steeds donker en ik zie een vallende ster 💫. Mijn hart vat het op als een goed teken. Mijn hoofd zegt direct, ‘een vallende ster is een stuk ruimtesteen die verbrand als hij probeert op aarde te vallen’. Rare gedachte, miljoenen jaren in de ruimte gezworven en dan verbranden in de atmosfeer van aarde.

‘Niet pessimistisch worden nu’ hou ik mezelf voor. Volg je hart maar want je hebt een paar lieve mensen om je heen die je helpen met het denk werk.

Ik heb zelfs nog geen vastomlijnd plan maar weet zeker dat dit is wat ik wil. Het probleem is dat ik zo ongelooflijk veel ideeën in mijn hoofd heb dat ik amper weet waar te beginnen.

Dus daarom deze blog, hier ga ik proberen om mijn ideeën om te zetten in concrete plannen. Dankjewel dat je met me mee leest, en kom af en toe even langs om te kijken hoe het vordert!

Groetjes, Cin(docan)